Bali_random 1_De alles is anders lijst!

Liever geef ik het niet toe, maar ik heb toch wel te maken gehad met lichte een cultuurshock.
Misschien was ik wel te druk geweest voor mijn vertrek, misschien had ik te weinig tijd genomen om me te verdiepen waar ik terecht zou komen.

Terwijl ik het nu schrijf/ typ en bijna 2 weken verder ben, denk ik: "het valt toch allemaal wel mee?"
Toch vind ik het leuk om op te schrijven om te herinneren wat me verbaasde.

Het eerste wat opvalt als je hier aankomt zijn de temperatuur (hoog) en het verkeer (links).
Verder houd ik het even dichtbij huis, Panti Asuhan Pohsanten bedoel ik dan.

- Sanitair, gat in de grond. Indien er wel een wc pot is, dan mag je wc papier NIET doorspoelen. 
- Keuken: binnen en buiten, primitief, aluminium.
- Voeding, schijf van 5 bestaat hier uit:
 1.) rijst,
 2.) tempeh/ tofu/ vlees/ vis of kip,
 3.) minimaal groente,
 4.) PEPERS,
 5.) water.
- Dit eet je als ontbijt, lunch en diner. Tussendoor het liefste een gebakken banaan, loempia of noodles!
- Wakker worden: De kids worden om 5:00 uur gewekt door muziek dat op vol.10 de speakers uitknalt.
- Dat elke ochtend van maandag t/m zaterdag
- Behalve op zondag, want dan is iedereen vrij.  En evt. feestdag(en) waarop alle kinderen van elke religie vrij zijn. 1x per jaar kent Bali een stilte dag. Alles ligt plat, maar echt alles moet uit en stil zijn. Dit is om de kwade geesten te verdrijven. Door de stilte en het uitgestorven staten moeten de geesten denken dat hier niets meer te zoeken is, dus verlaten ze het eiland om in het loop van het jaar langzamerhand weer terug te keren, totdat er weer een stilte dag is.
Alles gaat dicht, ook toeristen hebben zich hieraan te houden!
- Uniform: Kids dragen elke dag een uniform. Aan het unirform kan je zien welke dag het is, op welke school ze zitten, zelfs welke vakken ze hebben.
Bijvoorbeeld praktijkvakken als housekeeping, sport of scouting.
- Als je uniform voor die dag niet compleet is mag je niet naar school.

__dagboek: Het is maandagochtend en de 11 jarige Jois zit naast mij. Het heeft vannacht geregend en hij is vergeten zijn blouse van de waslijn te halen.__

- Kids zijn hier verantwoordelijk voor het wassen, drogen en strijken van hun eigen kleding. 
- Vanaf ongeveer 12 jaar wordt scooter rijden en deelnemen aan het verkeer gedoogd. Omdat ouders niet in staat zijn hun kroost naar school te brengen en
de afstanden vaak te groot zijn om te fietsen. Als kinderen een scooter krijgen wordt er ook verwacht dat ze een helm en les krijgen voor veiligheid.
- Verkeer: Heel veel scooters en brommers, heel veel toeteren, gammele bussen, overvolle opleggers, vieze uitlaatgassen, links rijden, met het hele gezin op de scooter, hectisch! Maar toch als je eraan deelneemt, went het snel. Binnen-buiten-naast blijven kijken is het advies.
- Straatbeeld is kleurrijk, veel winkeltjes, karretjes met sosis en bakso, scooter garages en telefoonkaart shops. Dit zijn hier, meen ik, de primaire basis behoeften: eten, drinken, scooter en mobiel.
- Habbiebabbie: Voor mijn westerse begrippen is alles hier habbiebabbie. Er wordt hier minder waarde gehecht aan duurzaamheid. Veel wat je vastpakt is van plastic en aluminium.
De eerste dagen dat ik hier was, wilde ik het liefst alles nieuw voor ze aanschaffen zoals sloten, bestek, bezems, pannen etc.. Naar mate de dagen verstreken  merkte  ik dat het hier werkt. Wij 'westerlingen' hebben andere maatstaven. Het is niet te vergelijken, aanpassen zal op den duur kansloos zijn.
- Tuinen: Vele tuinen liggen verscholen achter een grote muur (van lavasteen). Een bepaalde ruimte is in gebruik als familie tempel/ offerplaats. Het is een vierkante oppervlakte met daarin tempels waarop traditionele wijze offers worden gebracht en wordt gebeden.
Tot slot
- Offeren: Elke dag wordt er geofferd aan de goden ter bescherming. De offers (mandjes van bananenbladeren gevuld met bloemen, rijst, noten en wierrook) worden op stoepen, voor winkels en huizen en in auto's gelegd. De mandjes worden dagelijks vers door vrouwen gemaakt en neergelegd. Het is een uitdrukking van respect & dankbaarheid voor elke vorm van leven en voor de krachten die hun bestaan beïnvloeden.

Het "anders" is me niet meer vreemd ik geloof dat dat een goed teken is!