Thailand_Vipassana_10 Days Noble Silence

— Notitie_het schrijven en plaatsten van dit verhaal heeft meer tijd en moeite gekost, dan andere reisverhalen. Omdat de lading nogal persoonlijk is twijfelde ik tussen alles vertellen of bagetaliseren. Ik heb gekozen voor het eerste maar dan wel in grote lijnen. Het zou zonde zijn als ik de kans niet pak om uitleg te geven over de cursus, hoe het mij vergaan is en wat het met mij heeft gebracht. Ik schrijf immers al over het wEL en wee tijdens mijn reis. Deze ervaring, de innerlijke reis mag niet ontbreken. Hoe persoonlijk het ook is.
Mijn blogs vormen een persoonlijk naslagwerk, zodat als ik het over jaren terug lees ik kan herrinneren hoe het werkelijk was.--

10/1_Het Dhamma Kamala centrum hete u welkom! Mijn eerste dag. s.v.p. niet verwarren met DAG 1._Het is ongeveer 15:00 uur 's middags, de bus stopt voor een gebouw omringd door een vijver en in de tuin staat een groot Boeddha beeld. Het gebouw ligt aan een weg in een groene omgeving. In ongeveer het midden van het gebouw staan de deuren wijd open. Links mogen de mannen naar binnen, rechts de vrouwen. Schoenen moeten uit. 'Dhamma servers' (vrijwilligers die mediteerders tijdens de cursus begeleiden) geven bij entree een aantal papieren in je handen die ingevuld moeten worden. Het is onder andere de vragenlijst van 4 kantjes en een verklaring van deelname.

--Dat je wel goed weet waar je aan begint!!--

De spanning stijgt.. Als ik mijn handtekening zet verklaar ik dat ik mij onthoud van een aantal zaken en dat ik daarbij verklaar de cursus volledig uit te zitten tot de laatste dag, dat ik het centrum niet verlaat. Komende dagen zal ik leven als een non. Sober en celibatair. ik hoef geen rekening te houden en verantwoordelijkheid te dragen voor/met wie of wat dan ook.

De deuren gaan dicht. Dit centrum en terrein wordt mijn wereld, er is geen weg meer terug. Benauwd zet ik mijn krabbel onder de papieren. Zenuwachtig voor wat er komen gaat, zeker wetende dat ik de eindstreep ga halen. Ondertussen had een server een papiertje onder mijn neus gelegd met daarop mijn kamernummer: D12. Voordat ik daar naar toe ga moet ik eerst naar een andere ruimte waar ik mijn 'verboden' spullen in een kluis moet achterlaten. Schrijfwaren, lectuur, laptop en mobiele telefoon. Alles wat prikkels kan geven van buitenaf moet je afstaan. Het gaat erom dat je je niet laat en kan beïnvloeden en dat je gefocust bent op de aan te leren techniek.
Mijn handel heb ik ingeleverd, de vrouwelijke Dhamma servers bij de lockers zagen er niet erg streng uit waardoor een ontdeugend stemmetje in mijn hoofd mij aanmoedigd om stiekem een pen mee te nemen. Of het echt zo is of niet, de ogen van de dhamma server voelde ik in mijn rug priemen. Met schaamte en schuldgevoel trek ik aan de ritssluiting van mijn tas en duw snel de locker dicht. Slotje erop en heel snel weg hier! Mijn grote backpack mocht trouwens wel mee naar de kamer, geen controle op de inhoud, dus geheel eigen verantwooordelijkheid.
Vanuit de aankomsthal loop ik via het vrouwen pad (mannen en vrouwen worden gescheiden door een groene heg) richting de meditatie hal, "main hall". Rechts daarvan staan drie lange gebouwen op palen. Het zijn de dorms D, E en F. Via de trap ga ik naar het achterste gebouw naar mijn dorm, D12.

"Wat ziet het er goed uit, wat is het groen, handig gedaan die waslijnen.. Hier is over nagedacht. Hoe zou de kamer zijn?" Ik open de deur van mijn dorm, ik voel opluchting. Het is een ruime en lichte kamer. Met een primaire inrichting. Een bed, meditatie tafel + kussen + een ingebouwd bureautje (plank aan de muur), daarnaast wastafel en daarnaast 2 natte cellen (wc en douche hokje) met een gordijntje ervoor. De kamer is efficient en praktisch ingericht. Op het bed ligt een zak met daarin beddengoed en op het bureautje ligt een zak met daarin je servies wat bestaat uit 2 mokken, bestek en een roestvrij stalen 4-vakken bord.

Na het bed opmaken, pak ik mijn serviesgoed op om naar de aankomsthal te gaan. Vanaf nu is het de eetzaal geworden en zijn middels white boards op wieltjes de mannen van de vrouwen gescheiden.
17:00 uur hebben we "diner". De enige en de laatste keer!
Eten is in buffet vorm. Een lange tafel met roestvrij stalen schalen met vegatarische gerechten en vaak vers fruit. Alleen al voor het smaakvolle eten zou ik iedereen aanraden om de cursus in Thailand te doen, maar dat ter zijde.. Iets verder is er een thee/ koffie tafel met pannen gemberthee, kannen heet water, instant koffie en koekjes. Je kan nemen wat je wilt er is genoeg. Na het eten was je je eigen gerei af. Afwassen is hier ook geen straf, je staat buiten onder een afdak met uitzicht op een groene tuin, het is warm, zonnig en je hoort tropische geluiden.

Om 18:00 uur moeten we naar een ruimte voor de introductie(video) over Vipassana. Na de introductie kijken ik en mede 'new students' elkaar met vragende ogen aan. "Moeten we al stil zijn.." Het is de vibe die verandert is en maakt dat je de kleine zaal in stilte verlaat en je weg vervolgt om 19:00 uur in de 'main hall' te zijn waar het eerste mediatie uur een feit word.

In de main hall zijn rijen blauwe kussens van 80x80 en een klein kussentje. Iedereen heeft zijn vaste zitplaats toegewezen gekregen. Op nummer 44 krul ik mijn benen in kleermakers zit en leg mijn handen op schoot. "Zo! En Nu?" vloog er onder andere door mijn hoofd.

Ineens komt er een soort gegalm, gezoem, geboerd uit de speakers, na een tijdje hoor ik dat het een persoon is die deze klanken maakt. Het lijkt nergens op en ik schiet een beetje in de lach. Mijn fantastie nam zijn eerste loopje met me.. Ik zag het al helemaal voor me. Dat dit, de hele circus doorgestoken kaart is, dat er zo iemand om een hoekje komt zetten en lachend brult hoe gek wij zijn... Maar (helaas) dat gebeurde niet.
Een "Oopsie" gevoel bekroop me toen ik lachend om me heen keek, zoekende naar de reacties van anderen. Ik zag er geen. Sterker nog de meeste vrouwen zaten met gesloten ogen, zonder enige grimas op hun gezicht. Snel sloot ik ook mijn ogen, ik voelde me door mijzelf betrapt. "Oké.. Serieus nu! Concentratie!"

Na deze eerste meditatie sessie volgde om 20:00 uur de eerste 'discourse'. Via de beamer kreeg de stem van het gegalm een gezicht en een gestalte. S.N. Goenka him self. Naast hem zit een ogenschijnlijk vermoeide vrouw. Stiekem schiet ik weer in de lach. Wat doet die vrouw naast hem behalve ongeïnteresseerd om haar heen kijken? Wat is haar rol?" Op dat moment zoemt de camera in op het gezicht van Goenka. Gelukkig, want mijn aandacht dwaalde alweer veel te snel van de lesstof af.

"Focus!" Daar draait het om. Komende dagen gaan we ons brein leren te focussen en verfijnen. Pas na de derde dag gaan we het daadwerkelijke Vipassana leren. Dat kan niet zonder het brein getraind te hebben om te kunnen verfijnen. Aandacht en bewustwording..
"Oh man, dat duurt lang.." Mijn anti-kwaliteit -geduld- maakt zijn intrede.

Hij verteld dat de eerste stap gezet is in het persoonlijk onderzoek. Hij schetst dat je de chirurg bent van je eigen operatie. Hij benoemt ook dat het hard werken is. Zo zit de wereld in elkaar. Als je goede resultaten wilt boeken zal je hard moeten werken.

De woorden van Goenka vind ik niet bepaald geruststellend of opbeurend met nog 10 dagen stilte in het vooruitzicht, maar zeker interessant!
Gelukkig schetste Goenka ook een aantal voorbeelden waarin ik mij herkende, dat gaf mij houvast en de bevestiging dat ik niet de enige ben met een concentratie probleem.

21:30 uur liepen we de main hall uit ieder naar zijn eigen kamer. Om 22:00 uur moeten de lichten uit.

Ik lig op het harde bed, starend naar het plafond. In gedachten resumeer ik de dag en de woorden van Goenka. Mijn eerste meditatie sessie ging best oké. Aan mijn zit techniek en concentratie kan ik nog 10 dagen werken. Dus komt vast vast goed. Maar wat zou de cursus mij verder brengen?
1 ding wist ik wel dat ik komende periode volledig op mezelf aangewezen ben. Geen contact met mede mediteerders en buitenaf, daarbij nog een aantal onthoudingen t.b.v. het resultaat van de cursus. Vol nieuwe indrukken en een gezonde spanning van nieuwsgierigheid viel ik slaap. Op naar DAY 1 van de Vipassana 10 day Course .

--Vipa.. wat?_Vipassana meditation is the personal purification of the mind. It is the highest form of awareness—the total perception of the mind-matter phenomena in its true nature. It is the choiceless observation of things as they are. (In het Engels klinkt het nou eenmaal beter!)

De 10 dagen stilte en meditatie dwingt je om af te zien van conact met de buitenwereld om in plaats daarvan te zien wat er binnenin gebeurt. Het leert je ervaren met lichaam en geest in het hier en nu. Het is een persoonlijk inwendig onderzoek, die je verder leert kijken, denken en voelen dan je intelectuele visie of mening. Door zelf observatie die in de 10 dagen steeds dieper naar wat de werkelijkheid voor jou is. 'Dingen' komen naar boven en worden duidelijk. Je leert over de natuurlijke flow van het leven en dat alles impermanent is. Oftewel "Anicca".

Vipassana is een praktische manier om de werkelijkheid van eigen lichaam en geest te onderzoeken, om alle problemen die daar verborgen liggen op te sporen en op te lossen. Om ongebruikte mogelijkheden en eigenschappen te ontwikkelen en die in te zetten voor je eigen welzijn en automatisch voor je omgeving. (Lucky you!)

Het is een methode die onderwezen wordt door S.N. Goenka.

Dagelijks zijn er 3 momenten dat hij de cursisten onderwijst. Iedereen is verplicht op die omenten in de main hall te zijn. In de ochtend en middag hoor je zijn stem door de speakers klinken met instructies. Elke avond is er een discourse waarin 'hij' middels videobeelden geprojecteerd op de witte muur mij en de andere cursisten uitlegt wat we de dag geleerd hebben, welke techniek we toegepast hebben. Het waarom en waarvoor!

Tijdens de discourse werden mijn onzekerheden en vragen die ik op de dag verzamelde beantwoord of uitgelegd. Erg prettig, want hierdoor wist ik dat ik nog niet gek was geworden, spastisch of totaal buitenaards. Zelfs een miserabel gevoel kon de motor zijn om door te zetten, want ook dit gevoel zal verdwijnen!

TIME SCHEDULE
Aankomstdag_
15:00 - 17:00 registreren, spullen inleveren
17:00 - 18:00 uur Introductie
18:00 - 19:00 uur eerste meditatie sessie

19:00 - 20:45 uur eerste videobeelden en instructie van S.N. Goenka.

21:00 rest / 22:00 lichten uit.

Dag 1 - 9_
04:00 wake up bell

04:30 - 06:30 meditation in main hall, room or cel*

06:30 -08:00 breakfast (veggies - rice - noodles - fruits)

08:00 - 09:00 determination** session in main hall

09:00 - 11:00 meditation - morning instruction in main hall after instruction you may meditatie in own room or cel
11:00 - 12:00 lunch ((veggies - rice - noodles - fruits)

12:00 -13:00 rest / time to speak with the teasher

13:00 - 14:30 meditation in main hall, room or cel

14:30 - 15:30 determination session in main hall

15:30 - 17:00 meditation - afternooon instruction in main hall after instruction you may meditatie in own room or cel

17:00 - 18:00 tea break
18:00 - 19:00 meditation in main hall, room or cel
19:00 - 20:15/30 Discourse
20:15 - 21:15/30 determination meditation

21:30 - 22:00 rest / time to speak with the teasher

22:00 lights out

Dag 10_
04:00 wake up bell

04:30 - 06:30 meditation in main hall, room or cel*

06:30 - 08:00 breakfast (veggies - rice - noodles - fruits)

08:00 - 10:00 determination** session in main hall

10:00 - 11:00 noble silence is over, instruction on white board in the dining hall.

11:00 - 12:00 lunch ((veggies - rice - noodles - fruits)

12:00 -13:00 rest / time to speak with the teasher

14:00 - 15:00 book / CD store open

15:00 - 16:00 determination session in main hall

16:00 - 17:00 meditation - afternooon instruction in main hall after instruction you may meditatie in own room or cel

17:00 - 18:00 tea break
18:00 - 19:00 meditation in main hall, room or cel
19:00 - 20:15/30 Discourse
20:15 - 21:15/30 determination meditation

21:30 - 22:00 rest / time to speak with the teasher

22:00 lights out

Dag 11_
04:00 wake up bell

04:30 - 06:00 meditation in main hall, instruction for "metta" (Liefde voor jezelf en anderen)

06:00 - 07:00 breakfast (veggies - rice - noodles - fruits)

08:00 bye bye zwaai zwaai

*cel: vanaf de 6e dag mogen nieuwe studenten vanaf 13:00 uur gebruikmaken van hun eigen toegewezen cel.

** determination session - volledige toewijding/ volledige focus. Dus.. je blijft in 1 houding zitten, ogen moeten gehele sessie gesloten blijven, armen, benen en voeten mogen niet bewogen worden. Elke beweging zet iets in gang, het veranderd de situatie, je focus is weg!

Cursus Opbouw_
Dag 1 - 3_"Anapanna"_Er wordt geoefend om de geest te concentreren en te verfijnen - Focus door te observeren. Het focus object is de ademhaling door de neus. De ademhaling is een puur object dat je hele leven bij je is en het dichtstbij je staat. Het gaat behalve om focus ook om bewust zijn van het NU en de veranderingen daarvan.

Dag 4 - 10_"Vipassana"_De daadwerkelijke Vipassana techniek wordt geleerd. Je moet leren zonder oordeel te observeren en alle gewaarwordingen gelijk te behandelen. Elke dag gaat de materie en de operatie naar binnen een stukje dieper. Tegen het einde van de cursus is de techniek in grote lijnen verteld en staat je lijf strak van alle gewaarwordingen.
Vervolg: Voortdurend oefenen is nodig om de geestelijke processen bewust en op een bepaalde manier te kunnen blijven leiden.--

Zondag 21/1_Ontslagen!_ Ik zit in de bus van het meditatie centrum naar Bangkok. De 10 dagen Vipassana was op de 11e dag ten einde gekomen.
10 dagen edele stilte en 100 uur mediteren 'zaten' erop! (sorry, kon het niet laten..)
Hoe groot mijn wens op dag 9 was dat het over zou zijn, trok ik vandaag de deur van mijn dorm met een ander gevoel dicht. Wat nu? Ik had nog helemaal geen zin om na te denken over de volgende stap. Ik wilde nog even in de bubbel van rust blijven om alle gedachten en alle fases die gepasseerd zijn op een rij te zetten. De cursus nog eens stap voor stap te doorlopen op het terrein van 'Dhamma Kamala' met uitzicht op de pagode. Onmogelijk! De deur van het meditatie centrum naar de ‘real world’ was open en we moesten eruit.
Het was echt klaar! Er mocht weer gesproken worden, maar de stilte heerste nog steeds. Ik hoor zacht gekwetter van vogels en wat ritselen van bladeren. Dankbaar luister ik er aandachtig naar. Deze geluiden hadden afgelopen 1,5 week bijna als enige mijn gehoor zintuigen geprikkeld. Elk moment van de dag brengt de natuur zijn eigen geluid. Ik was er gevoeliger voor geworden. Ook mijn gevoel, geur en smaak leken meer uitgesproken te zijn. Echter gaat Vipassana niet om de prikkels van buitenaf. Juist niet! Tijdens Vipassana leer je een techniek om je innerlijke wereld te verkennen.

Wat wilde ik verkennen dan? Manon vroeg het mij in een Whatsapp wat de reden was om dit te gaan doen. Ik vond het lastig om daar een helder antwoord op te geven, omdat het een gevoel is die geen definitie kent, maar in mij zit en ik moeilijk vond (en vind) te verwoorden. Dus ik zweeg.
Uiteraard is het idee om dit te gaan doen ergens ontstaan en niet zonder reden dat ik me heb ingeschreven. Er waren een aantal dingen waar ik hoopte een antwoord op te krijgen of opheldering. Maar jeetje dit is ook nieuw voor mij, dus geen idee wat ik kan verwachten. Manon (en andere nieuwsgierigen) kreeg het antwoord nu pas, vanuit de bus terug naar Bangkok.

De dagen in stilte hebben mij zoveel duidelijkheid geboden en logisch gemaakt, wat mij nu in staat stelde een antwoord te geven. Niet eerder had ik 'dingen' zo helder gezien als nu. Deze cursus heeft mij diep laten gaan, het heeft me laten lachen en lijden. Het heeft mij inzicht gegeven in patronen en (on)benutte kwaliteiten. Je kan zeggen dat de cursus succesvol is geweest. De letterlijke betekenis van Vipassana is namelijk: dingen zien zoals ze werkelijk zijn.

EN WAT ZAG JE DAN ALLEMAAL?
DAY 1_Terwijl ik mijn ademhaling door de neus probeerde te observeren, zoals het naar binnenkomt en zoals het naar buiten gaat, gingen mijn gedachten alle kanten op. Ik moest ze elke keer terug roepen. "Bij de neus blijven, kom op nou! focus, adem in, adem uit." Minuten later... "Manon, jij hebt twee broers.. God hoe heet de oudste.. Lodewijk?... " Minuten later: "Boudewijn.. huh waarom denk ik daaraan? Gaat niet goed met me, lijk wel stoned! Oké, kom op! Nu echt focus, adem in, adem uit." En het ging steeds beter...

DAY 2_ Terwijl het focus gebied werd beperkt tot een driehoek van tussen bovenstuk van de neus tot aan de mondhoeken en rand bovenlip, bleven mijn gedachten in de middag steeds meer bij mij. Tijdens de eerste sessie van 4:30 uur was ik nog lekker aan het spaces. Dit schijn je ook nodig te hebben om jezelf scherp te houden. Gelukkig werden de gedachten, als ik afdwaalde steeds scherper en actueler. Zoals vanmiddag en avond had ik een pop up wat ik zou willen doen qua werk en medemens.

"Over 1,5 maand ga ik naar huis.. Wordt nu wel tijd om aan werk te denken! Ik wil 4 dagen werken en een 5e dag vrijwilligerswerk of "maatje" zijn! Maar waarom maatje voor een vreemde zijn, als ik het ook voor familie kan zijn? Haal ik de ene tante op, gaan we op bezoek bij de andere. We gaan naar musea en thee drinken in een mooi park. Etc.." Het gaf me een warm en goed gevoel. Dit is wat ik wil!
Tevreden en gerust gleed mijn bewustzijn terug naar het focusgebied.

DAY 3_ Terwijl het focusgebied werd beperkt tot een driehoek van het gedeelte tussen neusvleugels neusgaten en het gebied boven de bovenlip, lieten mijn gedachten mij toe de techniek te beoefenen. En ineens kwam ik op een idee en ik zag een verband tussen 4 vriendinnen. "Grappig. Ze kennen elkaar niet, maar ze hebben een ding gemeen. Ik heb ze leren kennen in de periode dat ik het slechtste in mijn vel zat. In mijn zwarte periode ben ik ze uit het oog verloren en zijn ze gelukkig weer terug in mijn leven.
Ja, dat ga ik ze vertellen, ik nodig ze uit voor een high tea of zo!"

De eerste gedachten naar mijn zwarte periode waren een feit, maar wat mooi dat dat is geweest en hoe fijn is het hoe ik het nu heb en hoeveel waarde vriendschap heeft.
Het observeren van de ademhaling en de gewaarwordingen (sensations) in het focusgebied kwalificeerde zich naar een hoger niveau.

DAY 4_Terwijl het focusgebied verplaatst is naar gewaarwordingen in het hele lichaam, van top tot teen en van teen tot top, volgen mijn gedachten mee. Lichaamsdeel na lichaamsdeel, observeer ik of er gewaarwordingen zijn. PFFFFFFFF Sensation? Meine gutte wat overkomt mij nou? Aangekomen bij mijn rechterschouder door naar mijn boven-, onderarm, pols en vingers voel ik mijn spieren aanspannen. We gaan verder naar de linker schouder, bovenarm, elle boog, onderarm, pols, en vingers. Ook deze verstijfd. Net als mijn rechterarm.
Als een bodybuilder volg ik de instructies via mijn hals naar de borst, waar ik een lichte druk voel ik ga langs de voorkant naar beneden en start in mijn nek waar ik deel voor deel mijn rug observeer. Observeren is zacht uitgedrukt voor wat ik ervaart! Voor mijn gevoel word ik door twee zware stoeptegels tegen de grond gedrukt. "Holy guacamoly wat gebeurt er met me?" Mijn armen zijn nog steeds aangespannen en mijn rug protesteert tegen de zware druk. Volgens mij zie ik er niet uit! Ik mag mijn ogen niet openen en mijn houding niet veranderen. Ik moet het ondergaan. We glijden verder naar de onderrug, billen, rechterbeen en tenen, linkerbeen en tenen. Het is een prettiger gevoel. Helaas, we gaan weer terug, deel voor deel van teen tot top. Vanaf dat moment is elke meditatie niet alleen een mentale inspanning geweest maar ook fysiek. Het is zwaar en niet leuk en ik vroeg mezelf af of dit wel normaal is dat mijn lijf zo heftig reageert. De keerzijde is dat dit juist ook de momenten zijn om door te zetten. Ondanks de onzekerheid, het onverwachte, merk je dat er verandering is. Tijdens de discourse kreeg ik de uitleg welke gewaarwordingen ervaren zouden kunnen worden. De Vipassana techniek kon beoefent worden.

DAY 5_Terwijl de techniek zich dieper manifesteert in mijn lichaam, dwalen mijn gedachten steeds af naar wat en wie ik mis. Tussen de sessies door zie ik mede mediteerders bewegen. Ze lopen met een gebogen hoofd en een sombere blik. Tijdens de sessies komen er foute woordgrappen naar boven, ik mis humor, ik mis lachen, ik mis het lachen met Steef, ik heb binnenpretjes tot ik het observeren van mijn ademhaling weer op pak.
Als ik tijdens de pauze rondjes in de tuin loop vraag ik mij af waarom iedereen sacherijnig kijkt. Wil er überhaupt iemand hier zijn? Ik besef hoe leuk ik het heb en vraag me af wat en waarom ik hier ben. Juist nu ik zo lekker ga, juist nu ik goed in mijn vel zit. Omdat ik weer van mezelf hou kan ik ook van anderen houden. Ja ik heb het goed. Alles valt op zijn plek. Het klopt. Pfff die neerslachtige energie hier. Het maakt me nukkig en ik wil me afzetten tegen wat er is. In de main hall, hoopte ik dat er iemand een harde scheet zou laten, zodat er hardop gelachen kon worden. Helaas.. noble silence.

Day 6_ Terwijl ik mijzelf van de ene meditatie sessie naar de volgende motiveer en mijn gedachten afdwalen naar het einde van de cursus, "nog maar 4 dagen.." Kwamen mijn onzekerheden en angsten steeds meer naar de oppervlakte. Vooral werk of erger werkeloos dwarsboomden mijn concentratie. In gedachte hoor ik advies van Stefan waarin ik niet geloofde en nu ineens op een andere manier ging bekijken. Zijn dit de (on)benutte kwaliteiten die naar boven komen, waardoor ik ze helder zie? Werk moet als karma zijn. Wat fijn is om te krijgen is ook fijn om te geven. Waar ben ik goed in, waar word ik blij van.
Een flashback brengt mijn gedachten naar dag 2 van de cursus en naar de cursus Reiki 1, waarvoor ik een aantal jaar geleden, zoals ze dat noemen, ingewijd ben. "Als ik dat nou weer op pak en mij er verder in verdiep? Dan kan ik Reiki behandelingen geven, ik zou het kunnen uitbreiden met voetreflex, counseling, psychosociale begeleiding. Ik zou mijn eigen praktijk openen. Ik wordt zelfstandig. Ja! Dit is wat ik wil! Als ik hieruit ben ga ik uitzoeken wat de mogelijkheden qua cursussen en opleidingen zijn. De vrije 'vijfde dag' kan ik nuttig maken voor studie en daarnaast maatje zijn van de familie ;-)!" De ratels in mijn hersenen en sensaties van fijne prikkels golven door mijn lijf.

DAY 7_Terwijl ik lekker in mijn meditatie flow zat, oftewel het objectief observeren van de sensaties, zowel fysiek als mentaal. Werd ik voor de ochtend 'determination session' emotioneel hard geraakt. Van mijn kamer liep ik over de brug richting de main hall. Over de railing kijk ik naar de lotus vijver en naar de Frangipani boom. "Hey, er is 1 knop uitgekomen".

-- Frangipani, een bloem die veel in Azië voorkomt. Ze staat symbool voor een nieuw begin. Deze bloem is mijn lievelings en staat ook op mijn rug getatoeëerd.--

"Kijk mij hier eens staan! Dankbaar voor alles wat ik heb, dankbaar voor de mensen die ik om mij heen heb, voor de liefde die ik heb. Wat een rijkdom! Dankbaar dat ik hier op deze bijzondere plek sta. Kijk eens wie hier staat... Het meisje dat zich ooit zo waardeloos voelde dat ze dacht dat ze het leven niet waard was."
Ik breek en schiet vol....
We moeten naar binnen en ik werp nog een blik op de bloem die open is gaan staan...

Vandaag waren mijn gedachten tijdens de sessies gefocust, tussentijds dwaalde ze af naar mijn zwarte periode. De periode waarin ik heel veel moeite had met mezelf en hoe ik daar op eigen kracht uit gekomen ben.
Wat een verschil met het meisje dat 20 jaar geleden over de eerste poging na dacht, jaren later depressief werd verklaart en nu zo volop in het leven staat!

--Op dat moment was ik ervan overtuigd om het te beschrijven, te delen. Met de hoop dat ik daar iemand mee kan helpen. Iemand die (stiekem) ook worstelt met zijn/ haar waardigheid of mensen die het bij anderen herkennen maar geen idee hebben hoe ermee om te gaan. De titel van het verhaal zou zoiets zijn als: "Het waardeloze meisje dat waardevol werd" of "De reis van waardeloos naar waardevol."

Het vertellen vond ik echt een goed idee! Totdat ik aan het schrijven begon. De twijfel sloeg toe. "Waarom zou ik het oprakelen? Waarom zou ik het onwetende vertellen? Wat of wie wil ik ermee bereiken? Medelijden of zieltjes winnen is het laatste wat ik wil...."
*error/ geratel/ punt/ streep* Terug naar mijzelf, deze blogs representeren mijn gedrag en emotie. Deze dag was voor mij confronterend, emotioneel en belangrijk. Een opening! En daarom hoort het in mijn blog thuis. Daarbij geloof ik dat de meeste mensen die mij kennen wel weten dat ik ooit een diepte punt bereikt hebt.--

Moe lig ik op bed. Vandaag was bijzonder (en) intens. Mijn ogen vallen dicht.

DAY 8_Terwijl mijn comcentratie wordt afgeleidt door blijheid, verwonder ik mij over mijn gevoel en gewaarwordingen die ik voel. Niet eerder had ik zo open kunnen staan als nu.
Alsof ik de bloem die open is gaan staan nodig had om ook open te gaan staan. Woorden krijgen inhoud en een betekenis. De wir war van gedachten en onzekerheden vormen een doel inplaats van onrust. Hier kan ik verder mee. Trots ben ik dat ik dit punt bereik heb.Dit was een punt dat ik wilde bereiken bij het inschrijven.

-- Jippiejajee hersenspinsel_Hatsikidee.. Nog maar 2 dagen te gaan, waarvan de laatste een korte is. Oh ik kan niet wachten om al mijn ervaringen te vertellen aan mijn ouders en Stefan. Oh, ik ben zo blij!--

De dag fladderde voorbij tot de discourse waarin Goenka benadrukt dat we niet moeten denken dat we er al zijn. Er is nog werk aan de winkel. Maar hard werken zal beloond worden.
Met ingetoomde blijheid/ vrijheid gevoel laat ik me wegzakken in droomland.

DAY 9_Terwijl ik vandaag aan alle regels gehoorzaam was, sloeg er in mij een dwarse puber los!
"Start again.. Start again.. With a calm and consious mind..." Mijn gedachten slaan op hol. Emiel Ratel met z'n band is er niets bij!'
"Sweep your intentions from head to feet, from feet to head..." Hoezo Free Flow, hoe dan?
"Anicca... Anicca..." En wanneer stopt dit?

Hoelang duurt deze sessie nog? Wedden dat het uur allang voorbij is! Man man..is dit een test?

Ondanks het geterrorriseer van de puber, bleef ik gestaag mijn lichaam onderzoeken. In mijn buik waren de gewaarwordingen pijnlijk en mijn bovenrug waren eigenlijk niet te doen. Ik onderging het. Overtuigd dat dit werken is aan een goed resultaat. Al kon ik mij deze totaal niet voorstellen. Ik had het toch al helder gezien? Ik heb toch al ervaren wat Vipassana is en met mij doet? Ik ben toch mijn zwakte onder ogen gekomen? Voor mij hoeft het niet meer. Maar ja, stoppen is ook geen optie!

Ik was er klaar mee, maar hield mezelf in positie met de gedachte dat het morgen (dag 10) allemaal ten einde zou zijn. Nog even volhouden, de laatste sessie, de laatste loodjes... Morgen mag ik naar 'huis'.
Vandaag was elke sessie een gevecht. Een gevecht waarin ik telkens sterker werd. De dag zoemde na in mijn hoofd, morgen kan het alleen maar beter worden!

DAY 10_ Terwijl ik vandaag vrolijk de dag doorkwam had ik toch een kleine teleurstelling verwerkt. De dag begon goed. Ik stapte met het juiste been uit bed en de puber was verdwenen. De meditaties gingen goed. Ik zat er lekker in. Beter om het zo af te sluiten.
Na de ochtend determination session loop ik de main hall uit en zie op een bordje staan dat de edele stilte voor bij is. Gewaarwordingen van geluk stromen door mijn lijf. Het is gelukt we zijn klaar! Ik loop naar buiten en kijk om me heen naar mede mediteerders. We lachen naar elkaar, we knikken ons hoofd naar elkaar. We mogen praten maar niemand doet dat nog echt. Meer grinniken. Onderweg naar mijn dorm kom ik mijn buurvrouwen tegen en ik zeg ze gedag.
Haha gek zeg.. we hebben 10 dagen naast elkaar geleefd maar 0% deel uitgemaakt van elkaars leven.
Ik feliciteer ze en vraag hoe laat de bus gaat. Met medelijden in hun ogen vertellen ze dat de bus morgen pas gaat. Vandaag gaan we door met aangepast schema. Morgenochtend zijn er ook nog sessies inclusief de Metta (liefde, liefde, liefde)! De gewaarwordingen van teleurstelling stromen door mijn lijf.
Ik haal diep adem, observeer en accepteer dat het zo is.

Samen liepen we naar de eetzaal om 'gezellig' samen te lunchen en de informatie te lezen. Het was heel apart om (non) verbale communicatie te hebben. Tegelijkertijd werd het des te meer bevestigd dat het tijdens de cursus niet bevordelijk zou zijn. Echt iedereen beleefd het op zijn eigen manier.

Ondanks het rumoer tussen de sessies door ging het mediteren goed. Natuurlijk dwaalde mijn gedachte af naar afgelopen week. Dingen waren mij zo helder geworden. Vandaag ging het nog een stukje dieper. Heel helder zag ik patronen voor me. Vanuit welk mechanisme ik gehandeld heb in bepaalde periodes, situaties en in relaties. Ik zie mijn valkuilen en onzekerheden. Ik realiseer me wanneer gedachten/ acties van onzekerheid zijn onstaan en hoe het door de jaren heen gevoed en gegroeid is. Ik (h)erken het en zie dat ik de transformatie of het doorbreken van de patronen al in gang heb gezet. Dit bewust zijn geeft me rust en zelfvertrouwen. Wat ben ik gegroeid!

Met het besef dat alles in en om mij heen mijn eigen creatie is en ik daar zelf verantwoordelijk voor ben sluit ik de dag net vrolijk af. Op naar nu echt de laatste dag!

DAY 11_Terwijl de laatste sessies vol met positiviteit en liefde gevuld zijn. Voel ik ook de energie en de warmte. Het einde is in zicht. Voor de laatste keer hoor ik Goenka door de speakers van de main hall. Het galmen wat ik bijna kon verstaan en mee kon zingen. Ik ben het bijna mooi gaan vinden.

Bruisend van de gewaarwordingen loop ik voor de laatste keer de main hall uit.
Het is klaar. Het enige wat nu nog rest is ontbijten, kamer opruimen, tas inpakken, verboden spullen uit de kluis halen en de bus in! Vanuit de main hall loop ik voor de laatste keer een rondje door de tuin. Ik wil alle geluiden, geuren en indrukken opsnuiven, voordat ik in actie kom. Een klein uurtje later trok ik de deur van mijn kamer voor de laatste keer dicht. Heel gek. De edele stilte was getransformeerd naar leegte. Tijd om weg te gaan.

--------

ANTWOORD_In de bus zet ik mijn telefoon aan, berichten stromen binnen. Veel met dezelfde vraag hoe het was geweest. De dagen passeren mijn gedachten. Ik antwoord dat dit een bijzondere en heftige ervaring is geweest. Het heeft me waardevolle inzichten gegeven. Het heeft me heel helder een patroon laten zien waarvan ik merk dat ik die aan het doorbreken ben. Dat is krachtig, maar ook emotioneel. Want ik ben geconfronteerd met mijn zwarte periode waarvan het ontstaan veel verder terug gaat dan de clash. De periode die mij gevormd heeft tot wie ik nu ben. De zwarte periode krijgt een gestalte van een meisje. Een onzeker meisje dat mij nog steeds naar beneden kon halen omdat ik haar handje nog vast hield en bescherming bood. Dat meisje moet ik los laten om te groeien tot wie ik ga zijn. Anicca!

ON THE SIDE
* Vals spelen_Ja, dat kan! Je zou heel makkelijk vals kunnen spelen met de regels die er gesteld zijn.
Zo was het makkelijk om verboden spullen als schrijf materiaal, telefoon en eten in je backpack mee naar je kamer te nemen. Op dit centrum had ieder zijn eigen kamer, dus niemand die het zou verklappen. Ook zou je kunnen smokkelen tijdens de meditatie sessies die niet verplicht zijn in de main hall te volgen. Het is allemaal mogelijk en natuurlijk zijn die gedachten ook door mijn hoofd gegaan. Bijvoorbeeld om 4:00 uur 's ochtends als de wake up bell ging: "...of zal ik gewoon in bed blijven liggen? Zogenaamd. op mijn kamer mediteren!"
Of na de ochtend/ middag instructie: "ik kan nu ook naar mijn cel of kamer en even niet mediteren..."
Toch heb ik dat niet gedaan. Waarom niet? Ik ben hier om te werken en werk voer je uit om resultaten te boeken. Mijn inzet en verantwoordelijkheid.
Zo braaf? Nee, natuurlijk niet! Ik maakte soms gebruik van de mogelijkheid te verplaatsen van ruimte. Bijvoorbeeld na de ochtend/ middag instructie dan liep ik rustig naar mijn meditatie cel of kamer. Om vervolgens braaf te gaan mediteren.
Verder niets? Oké... Ken je Wilson nog uit de film Castaway? Onder mijn kussen had ik een foto stripje verstopt, waar ik frequent mijn belevenissen en/of gevoel tegen uitsprak.
Daarnaast had ik een lieve kaart uit mij tas gevist die ik een aantal keer gelezen heb. De plaatsjes en woorden zijn mij heel dierbaar geworden.
Verder? Verder ben ik zoals ik ben loyaal, eerlijk en realistisch geweest. Zou stom zijn om jezelf voor de gek te houden!
* Meditatie gein_Mediteren als ontspanning? Echt niet! Het was hard werken. 10 uur per dag geestelijke en lichamelijke inspanning! Ik vond het dikwijls frustrerend en doodvermoeiend. Na een aantal sessies was ik echt gesloopt. Zo erg dat ik heb gedroomd dat ik Roy tegenkwam tijdens zijn training voor de marathon. Hij rent naast me en roept: "Jezus El, een marathon is wel zwaard hoor!" Waarop ik geirriteerd antwoord: Weet je wat zwaar is? 10 dagen mediteren. Ik ben kaput!" :-D
* Spacen_De eerste dagen, wanneer je je gedachten onder controle probeert te houden, maar ze uit rancune alle kanten op gaan. En wanneer je je eerste gewaarwordingen door je lichaam voelt sjezen en de eerste free flow ervaart. Pffff buiitenaards!!
* Binnenpretjes_Bijna dagelijks had ik mijn binnenpret momentjes. Woordgrapjes, herinneringen naar leuke momenten en grappige verhalen van anderen. Humor schijn ik nodig te hebben.

VERVOLG
Vipassana was 10 dagen hard werken, realiteit onder ogen komen, afzien en volhouden. Het was mooi, emotioneel en bovenal waardevol.
Deze cursus is op een perfect moment tijdens mijn reis en in mijn leven gekomen.
Voor mij zijn er een aantal zaken heel helder naar de oppervlakte gekomen. Het heeft ruimte gegeven voor inzichten waar ik verder mee kan, waar ik aan kan werken.
Kwaliteiten zien, benutten en verbeteren.
Daarom wil ik Vipassana blijven beoefenen, omdat ik de rust en kwaliteit van het NU wil behouden. Dingen zien zoals ze zijn!

<3  X <3 X 

Liefs,
Ellen